Het was 10 april toen het achttal opnieuw de strijd aanging, ditmaal tegen Zwolle. Vorig jaar was deze ontmoeting geëindigd in een spannende 4-4 waarbij Rijssen moest spartelen voor de puntjes. Het doel dit jaar was natuurlijk om te winnen van dit sterke team. Hoewel we dit jaar onze ster speler, Jan Willem, missen. Zijn we als club erg gegroeid, dus hopelijk moge deze groei resultaten bieden.
Het eerste resultaat was te vinden op bord 6 waar Maarten vlotjes de opening speelde. Uiteindelijk was hij gerokeerd en stonden zijn stukken gericht op de zwarte koning die nog in het midden stond. En toen… oeps! Maarten liet een soort „greek gift“ toe waarbij zwart op h2 een loper kon offeren voor een enorm sterke aanval. Na ruim 30 minuten na te denken accepteerde Maarten toch de loper en liep zijn koning richting f4. Ondertussen waren de stukken van zwart al erg dichtbij gekomen en leek het hopeloos voor Maarten. En rond dat moment kwam Maarten naar mij toe met de vraag of hij remise aan mocht nemen. Ik keek nog even naar de rest van de partijen en gaf aan dat Maarten mocht aannemen, wat hij ook direct deed. ½ – ½
Eén bordje lager zat Martijn in ook een aanvallende partij. Hoewel ik er niet veel van heb gezien leek het erop dat beide spelers graag actief wilde spelen en dat de pionnenstructuur nogal een gatenkaas was voor beide spelers. Toch wisten ze op één of andere manier remise te maken wat de score gelijk hield. 1 – 1
Het vierde bord was bezet door Jan-Geert. Net zoals zijn broertje verliep de opening voorspoedig. Het leek erop alsof hij lange tijd bekend was met de stelling die voortvloeide uit de opening. In het middenspel werd het centrum gebroken en werden de dames geruild. Ietsje later kwam het voor dat Jan-Geert een toren kon slaan op f8 in ruil voor een pion en een actieve loper voor zijn tegenstander. Hij had een lijn berekend waar hij in een eindspel kwam met een pion minder, maar koos voor een andere optie die potentieel beter was. Helaas was de potentie nergens te vinden want hierdoor blunderde hij een volledig stuk en gaf bijna direct op. 2 – 1 voor Zwolle.
Gelukkig was de stelling van Matthias prettig voor hem. Hij zat weer op zijn vertrouwde 1e bord en kwam in een stelling met een geïsoleerde pion. Deze wist hij af te ruilen en als resultaat kon hij het loperpaar winnen of de pionnenstructuur van wit verpesten. Wit wilde het loperpaar behouden en koos ervoor om zelf een geïsoleerde c-pion te nemen. Na deze langzaam maar zeker proberen aan te vallen kwamen de stukken van Matthias erg actief te staan. Hierdoor liet wit zijn dame vorken en kon wit direct opgeven. 2 – 2
Vervolgens kunnen we weer terug naar de onderste 4 borden. Daan speelde de opening relatief langzaam omdat hij door zijn tegenstander getrucd werd. Door een interessante zet volgorde kwam Daan terecht in een compleet onbekende opening voor hem. Toch ging de partij een hele lange tijd gelijk op. Op een gegeven moment kwam Daan naar me toe, hij zei dat hij er niet lekker voor stond en vroeg of hij remise mocht aanbieden. Ondanks dat kwam hij een tijdje erg goed te staan… maar zag mat in 3 over het hoofd en daarmee was deze spannende partij ineens klaar. 3 – 2 voor Zwolle.
En nu de partij waar ik het meest verrast over was, Arjen op bord 8. Ik heb een aantal keer rondgelopen en ook gekeken bij Arjen, maar elke keer dat ik keek was de stelling zo prettig voor Arjen dat het me onwaarschijnlijk leek dat zwart nog een kans had. Hoewel Arjen in de opening lekker zijn tijd nam, kwam hij in een heerlijke stelling waar hij makkelijk en bijna risicoloos de zwarte koning kon aanvallen. Hij schoof zo de g- en h-pionnen naar voren als of het niets was en wist de zwart koning compleet te overrompelen. 3 – 3
Bord 3 was ondertussen al een tijdje beter voor Aron. Hij had al vrij snel het loperpaar te pakken en begon zijn voordeel langzaam uit te buiten. Wit had hier geen zin in en gooide er een toren offer tegenaan waardoor Aron’s koning open en bloot stond. Toch wist Aron zijn koning weg te schuiven en zijn koning veilig te stellen in het centrum van het bord. Toen Aron daarboven op ook nog mat dreigde, gaf de tegenstander op. 4 – 3 voor Rijssen.
En dan komen we aan op mijn eigen partij op bord 2. De situatie is precies het tegenover gestelde van vorig jaar waarbij ik de laatste partij bezig was, maar de score 4-3 voor Zwolle was. Er werd een rustig opening gespeeld met wat onorthodoxe zetten van zwart. Ik zette rustig mijn plan voort en kwam in een middenspel terecht waarbij er alleen de open e-lijn was om voor te spelen. Zwart wilde alle torens afruilen waardoor het leek alsof het waarschijnlijk ging eindigen in remise. Daarom koos ik ervoor om wat asymmetrie in de stelling te brengen. Hierdoor werd mijn koning zwakker maar zag ik mogelijkheden op een aanval. Zwart wist daarentegen snel terug te slaan in het centrum. Hier stonden mijn stukken niet goed voor waardoor ik bijna een pion verloor. Uiteindelijk wist ik de pion te behouden, maar hield zwart een vrije a-pion over. Ondertussen had ik al minder dan 2 minuten op de klok en waren er nog te veel stukken om het makkelijk uit te spelen. Uit paniek speelde ik een aantal slappe zetten waardoor de a-pion gewoon door kon marcheren naar a1. Hoewel de pion nooit op a1 is geëindigd, kon ik promotie nooit stoppen en gaf ik op wat resulteerde in een herhaling van vorig jaar… 4 – 4.
Hoewel de gang van zaken dit jaar minder dramatisch waren, is de stand hetzelfde gebleven. Laten we hopen dat we hier volgend jaar een verbetering in zien. En zo niet maakt dat natuurlijk ook niet uit, het is en blijft een bord spelletje waar we met zijn alleen, hopelijk, van kunnen genieten.
Bedankt voor het lezen en alvast een fijn weekend
Max
