Op 6 februari was het weer zover: het achttal van Rijssen, dat net het degradatiespook had ontlopen, mocht aantreden tegen het eerste zware geschut—de koploper, O&O Kampen 1. In het geval dat beide teams met hun sterkste opstelling zouden spelen, had O&O gemiddeld 50 à 60 ratingpunten meer op de borden 4 tot en met 8. Wij wisten echter al dat we minimaal twee invallers nodig zouden hebben, en uiteindelijk werden dat er drie vanwege de griepgolf die Nederland momenteel treft. Mijn persoonlijke verwachtingen waren dan ook erg laag, maar toen we rond 19:50 de opstellingen uitwisselden, werd duidelijk dat ook O&O met drie invallers speelde. Hoewel onze tegenstanders nog steeds sterker waren, werd de wedstrijd hierdoor een stuk spannender. Dat werd al snel duidelijk toen de partijen eenmaal begonnen.
Lesley, onze eerste invaller, begon zijn partij rustig, maar zijn tegenstander maakte het hem niet makkelijk. In het middenspel kon Lesley profiteren van de zwakke zwarte velden van de oppositie. Op de velden g7 en f6 ontstonden gaten nadat zowel het paard op f6 als de loper op g7 waren afgeruild, terwijl Lesley zijn zwartveldige loper had behouden. Helaas overzag hij dat zijn loper op d4, die hij had geplaatst om een sterk diagonaal te bezetten, simpelweg ongedekt en aangevallen stond. Zijn tegenstander zag dit wel, en Lesley moest opgeven. 0-1 voor O&O.
Ondertussen was het alweer chaos bij Martijn op bord 4. Hij kreeg al snel een mooi ruimte voordeel en wist dit met een aantal nauwkeurige zetten te behouden. Zijn tegenstander speelde vervolgens wat onnauwkeurig en gaf Martijn te veel activiteit. Met dit initiatief, gecombineerd met de extra ruimte, wist Martijn het eerste punt voor Rijssen binnen te halen. 1-1.
Op bord 6 speelde Daan, die na nog geen vijf zetten al de dames had geruild. Nadat beide spelers hun stukken hadden ontwikkeld, creëerde hij een mooi doelwit voor zijn torens, die inmiddels verdubbeld stonden op de d-lijn. Hij had relatief eenvoudig spel in vergelijking met zijn tegenstander en wist dit om te zetten in nog een punt voor Rijssen. 2-1 voor Rijssen.
Daarna kwam er een resultaat op bord 5, waar onze redder in nood, Yorick, zat. Gelukkig kon hij invallen nadat een teamgenoot zich een dag van tevoren had moeten afmelden wegens ziekte. Yorick kon zijn openingsplan moeiteloos uitvoeren zonder veel tijd te verbruiken. Zijn tegenstander daarentegen had meer moeite met het tempo en speelde langzaam. De partij verliep gunstig: terwijl zijn tegenstander probeerde aan te vallen, verdedigde Yorick kalm en nauwkeurig. Zelfs na een angstaanjagend torenoffer hield hij het hoofd koel en wist hij alle dreigingen te neutraliseren. Met een toren voorsprong en een half uur extra op de klok gaf zijn tegenstander op. 3-1 voor Rijssen (!?).
Op dit moment begon het tot velen door te dringen dat deze wedstrijd zomaar eens te winnen viel. De overgebleven partijen zagen er goed uit: remise was vrijwel gegarandeerd op de borden 1, 3 en 6, terwijl op bord 2 nog gevochten moest worden.
Gelukkig stelde Matthias ons snel gerust op bord 1. Hij kwam in een bekende structuur terecht met een gesloten centrum en tegenspel op de damevleugel. Na het middenspel belandde hij in een eindspel waarin zijn tegenstander al zijn stukken defensief moest opstellen, terwijl Matthias zelf nog een actieve toren overhield. Uiteindelijk raakte zijn tegenstander verstrikt in zijn eigen verdediging, maakte een fatale fout en gaf op. Hiermee was de wedstrijd bijna beslist: 4-1 voor Rijssen!
Onze derde invaller, Harmen, wist vervolgens het beslissende punt binnen te halen. Hij speelde een rustige openingsopzet en kwam na een spannend middenspel een pion voor. Ondertussen waren de stukken van zijn tegenstander nauwelijks ontwikkeld, en Harmen wist daar goed gebruik van te maken. Vrijwel al zijn stukken richtten zich op de vijandelijke koning, en hij maakte het overtuigend af. 5-1 voor Rijssen!
Arjen, op bord 2, stond na een wat onorthodoxe opening stukken beter. Hij had een goed verdedigde pion op d7 en ruimtevoordeel op de damevleugel. Op een gegeven moment vroeg hij mij of hij remise mocht aanbieden. Ik keek alleen naar zijn stelling (niet naar zijn tijd, omdat ik zelf in tijdnood zat) en stelde voor dat hij doorspeelde, aangezien zijn positie simpelweg beter was. Helaas werd de tijdsdruk hem te veel, waardoor hij zijn voorsprong verspeelde. Vrij snel kantelde de partij in het voordeel van zwart, en zijn tegenstander maakte het netjes af. 5-2 voor Rijssen.
Ikzelf zat op bord 3, en mijn partij verliep allesbehalve soepel. Er kwam een onduidelijke stelling uit de opening, maar gelukkig wist ik uit dit donkere bos te ontsnappen en belandde ik in een soort Benoni-structuur. Ik dacht beter te staan dankzij mijn ruimtevoordeel op de damevleugel met de zetvolgorde a6-b5. Mijn tegenstander wist echter twee stukken te ruilen voor een pion en een toren. In eerste instantie leek dit nadelig voor mij, maar ik wist het goed te benutten. Uiteindelijk belandden we in een eindspel waarin mijn tegenstander veel druk kon uitoefenen met zijn twee torens en overgebleven loper. Gelukkig werden de lopers afgeruild, waardoor ik mijn positie kon stabiliseren. Op dat moment was Matthias net klaar, en ik vroeg Daan wat de tussenstand was. Zijn reactie—”4-1 voor Rijssen”—verraste me enorm, maar gaf ook opluchting. Nadat de lopers van het bord verdwenen waren, was het vrijwel onmogelijk om mijn stelling nog te verliezen. Na een fout van mijn tegenstander kon ik het punt veiligstellen, en daarmee waren de giganten van O&O verslagen met 6-2!
Natuurlijk is deze uitslag geen perfecte weergave van de daadwerkelijke krachtsverhoudingen tussen beide teams. Beide ploegen speelden met drie invallers, en de spannende borden vielen dit keer gunstig uit voor Rijssen. Desondanks mogen we ontzettend blij zijn met dit resultaat.
Bij deze wil ik nogmaals de invallers Lesley, Harmen en Yorick bedanken voor hun inzet. Hopelijk kunnen we een vergelijkbaar resultaat neerzetten tegen Zutphen, waar we op 17 maart tegen spelen.
Bedankt voor het lezen, en tot de volgende keer!
Max
